Defensywne koszary (obronne koszary)na książecyn wzgórzu były znane wśród ludzi jako „koszary kronprinz”do 1919 roku. Po wojnie mieszkańcy kaliningradu znowu zaczeli nazywać ten zapomniany w okresie republiki wejmarskiej terminem. Koszary są głównym ogniwem umocnień 19 w. właśnie w tym miejscu w 1849 od kronprinza i Bastionu Gronman rozpoczeło się budowanie pasa umocnień według projektu berlińskiegogenerała inżyniera Ernesta Ludwiga von Astera (1778-1853)bezspornie posiadał on talent artysty architekta, styl tych budowli to angielski gotyk w stylu tudoru z 16w. z charatkerystycznymi dla niego płaskimi łukami i prosto kątnymi basztami. Pracami kierował inżynier generał Von Breze. Kompleks oszałamia swoją monomentalnością w narożnikach budynku znajdują się bardzo ciekawe z punktu widzenia przestrzennych rozwiązań schody z żeliwnymi słupami ozdobione kutymi kratami. Piękne są ogromne naroża, baszty i płyne przejścia murów, terytorium byłego tu w 16 – 17 w. pastwiska gdzie obecnie znajdują się koszary został podarowany przez arcyksięcia w 1695 r. księciu Fryderykowi Ludwikowi von Holstein – Bekowi. Był on dowódcą wszystkich wojsk pruskiej prowincji w czasie wojny północnej, zachował on neutralność i dzięki temu uchował miasto od wojennych nieszcześć. Na mniejscu przyszłych koszar on stworzył plan dla ciwiczeń wojskowych. Koszary zostały zbudowane dla pierwszego pułku granadierów kronprinz, pułk powstałza czasów wielkiego księcia w 1655r. i uważny był za krówiecki „domowy pułk”to znaczy królewskim i głównym mieście. Do koszar pułk powstał wszydł w końcu lat 40 XIX w.
a zostałrozwiązany w 1919 r.później w koszarach dyslokowane były oddziały policji. Terytorium wokół koszar jest bardzo interesujące swoiście malarskie, wspaniałe są stare drzewa, jezdnia dla ciekwadego i spostrzegawczego rokomendujemy przejście na wały zobaczyć wspaniałe fosy i umocnienia za Bastionem Grolman . Jeszcze dalej rozpościela się terytorium dawnego cementarza żydowskiego filozofa 18 w. Mojżesza Mendelsona.